ധ്വജഭംഗം

   
ഞാവൽക്കായുടെ നിറവും
താമരക്കിളിയുടെ മനസ്സും
മുല്ലവള്ളിപോലെ പടരുന്ന
തരള വികാരങ്ങളുമായി
മലയാളമണ്ണിലെ മാദകത്തിടമ്പ്
നാല്പാമരമിട്ടുകാച്ചിയ
നല്ലവെളിച്ചെണ്ണയുടെ
പരിശുദ്ധഗന്ധത്തിൽ
തൊട്ടാവാടിപോലെ
തൊട്ടടുത്തുവന്നിരുന്നാൽ
ഒന്നും തോ‍ന്നുന്നില്ലായെങ്കിൽ
പണവും പ്രതാപവും
പാറത്തടിയും വെറുതെ.
പതിനെട്ടൌഹിണിപ്പടയുടെ
ക്ഷത്രവീര്യവും വെറുതെ.
കണ്ണുണ്ടായിട്ടും
കാഴ്ച തെളിയാത്ത
ഷണ്ഡന്മാരുടെ
ഷോഢശപൂജയിൽ
ഇനിയൊരുപെണ്ണും
അരണിത്തണ്ടുപോലെ
ജീവിതം ഹോമിക്കയില്ല.
ഏതു കുതിരച്ചാണക
വാജീകരണവും
ആനപിണ്ഡം പോലവൻ
ഗുളികയായി
ഉരുട്ടിക്കഴിച്ചാലും
പൊങ്ങില്ലത്
ശാപം നിറഞ്ഞ
പരിണാമവിധിയുടെ
മഹാമാരിയിൽ.
അത്രയ്ക്കു നിന്ദിമാണല്ലോ
നരമേധ വിജയങ്ങളുടെ
വെന്നിക്കൊടി പറപ്പിക്കുന്ന
പുരുഷാധിപത്യ
പുരോഗമന
അധോതല
മുതലക്കുള സമൂഹം.